Woda
na skraju dedykacji skał w mozaice kolorów abstrakcji myśli dawnych w kolarzu synonimów postaci nie ujarzmionych fal mórz i wichrów wczesnych promieni słońca zachodowi wspólnych wizji ulotnych wspomnień w ramie do niskich wahań determinacji głosu rewersu polemiki miejsc wyciszenia zgaszenia i rosnącego sentymentu kołdrą współczesnego świata alibi jednego oka świadomości horyzontu wiary uskrzydlonej przez obraz gór i lasów