Erani World

kartka uśpionych złotych myśli ku zawiłości losu ponad spokojem  strofom rozmowy z kartami zdarzeń  poskładanych elementów składników  poznania przypisach koloru świtu przy  porannej zorzy nostalgii archiwizacji kadrów z lat zapomnianych pozór jak opisany ponad połączeniami warstw  płótna otulonym wyśnionym krajobrazem punktu zwrotnego ulotnym wyznaniem  kto zadaje się  z własnym sumieniem  nigdy nie czuje się winy swoich dalekich  rozterkach w miejscu wyciszenia 

otwarty temat  kalendarz rozpruł  stare rany oddaje każdy pierwiastek  ciała okryte twym monologiem z  nierówności nieba i ziemi kat szuka  wszystkich stron rozkazu promieni czerwonych  nasze oczy znów czują  ten rytm puzzle mają już swoją ramę idąc tą drogą nikt nie myślał o poematach  teczkach wrzucane z automatu do szuflad  jak banknoty ze słonecznej łąki pióro z  atramentem blaskiem czerni szarości dat  wspomnień wytyczoną linią pisma  tlen ma tylko barwę nie spotykanych  źrenic kadru sekretu banał jest na  wyciągnięcie ręki do zrobionej całej  godziny szczytu każdego rogu kontraktu 

ostatni wers opowieści pod poduszką  oczekiwań nie do końca wyśnionych uwaga oszlifowana ramą emocji spod rękawa kart umocnionych prawem twych pierwszych tajemnic dotyku plan rozwijany z dnia na dzień miesza się z pogłosami szeptu kolacji dla dwojga stworzona  z kolorytu naturalności wydarty  spoza anonimu snu tożsamości  pogawędka z duszą na ramieniu weryfikacją linii gry rozwinięcia  jak rozbitym porankiem zmysłów  wspólnego menu rewersu dróg  idealny wzór na jednolitą zabawkę losu kości z liczbą sześć niejednolita   tekstura litanii unikania ludzkich odruchów  zwykle bywa podświadomością prostą  mową natury posiada rozkład na czynniki  utopi umysłu rodzi się w pośpiechu z władcą czasu

w uśpieniu słodkich bredni o zażyłości   w powłóczystym rozważaniu dnia  oddycha się od pierwiastka męskiego skrawka emocjonalnego rozdroża przeróżne style opisane jednym tchem  odmienia myśli wiedzy przez palce  z głosu powieści spod jaskrawych  piór wolności anagramów ulic  syndrom delikatnych niespójności rzucany w nieznane ku oficjalnemu  spotkaniu z amantem i jego ego zdarzeń osobistych i rozebrany wzrok sumienia przez sekrety smaku ulotnej zdobyczy ułożonej  w odblasku kwiatu orientu pozostawionej na pościeli  zdrad i zażaleń na horyzoncie  smaku koktajlu zebranych owoców  nocy wszystkich esencji wspomnień po twym wyznaniu i trosce