Statek Śmierci

-
Jestem tu ale nie słucham
Nie tracę czasu na to
Czym oddycha ten świat
To już nie modne
Wiem to doskonale

Po prostu płynę
Z prądem czasu
Czekając aż przypłynie
Mój statek śmierci

Tam gdzie jestem
Teraz nie ma już
Nic poza ciszą
Mojego umysłu

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Przystań

-
zamazane wspomnienia na przystani  toastu za następny rok poukładane  odpływają z płomieniem odkupienia  własnoręcznie stworzonej konstelacji  kadrów przedzielonych szlaczkami  przeznaczanie opisuje cel atramentu różnych odcieni  ze wzorem stemplowanym  szkicem połączonych tekstur zamkniętych w sobie rozdziałów następujących w dniu  egzaminu dysonansu zmierzania się z losem 
Read more »