Zbyt Wiele

Wszystko co znałam
W jednej chwili traci sens
Przez jedno słowo strach

Naprawdę potrafisz
Tylko uciekać choć
Życie biegnie
Wciąż naprzód
Uciekasz przed nim

Prawda jest dla Ciebie
Pustymi słowami
Bez przyszłości

Czemu nie potrafisz
Spojrzeć mi prosto
W twarz jak każdy
Kto ma w sobie odwagę
Kto postawi pierwszą
Cegłę do pojednania
Może zbyt wiele

Rodzi się i umiera
W naszych umysłach
I umiera zbyt wcześnie