Atrament

Nie do tych lat co trzeba

Przydzielił mnie los atrament

Już dawno zastygł na słowach

I nawet jeśli rozwieje je czas

Będę jak jeden z wielu czyhał

Na Twój krok w tańcu ze światem

Kiedy kwiaty rozsypują się w dłoniach

Nikt nie waży się spytać z kim jest

Ta dziewczyna i do jakich drzwi pukać

Powinno się walić z ukrytych dusz

Wyryte na przekór wszystkiego

Nie chcę mi się sprzedać ani jednej myśli

Zatraconych po kres snów dobrych panien