Mięta
Oddech liści pantomima
rymów bram zapachu
niebiańskich wielkich
liter wytrąconych z
alfabetu pozycji kart
ulga ponad drzewem
urodzaju boga i jego
postumentu wdechu
Chemia
kartka uśpionych złotych myśli ku zawiłości losu ponad spokojem strofom rozmowy z kartami zdarzeń poskładanych elementów składników poznania przypisach koloru świtu przy porannej zorzy nostalgii archiwizacji kadrów z lat zapomnianych pozór jak opisany ponad połączeniami warstw płótna otulonym wyśnionym krajobrazem punktu zwrotnego ulotnym wyznaniem kto zadaje się z własnym sumieniem nigdy nie czuje się winy swoich dalekich rozterkach w miejscu wyciszenia
Komentarze