Intonacja

historia jednostki ozdobiona dylematem iluzji opisanej

przy rozterce decyzji nieuchronnych rzuconych w dal

w nicość ku zapomnieniu w jednej chwili w talii twego

wyboru i osądu w sile składany w schemat do zamknięcia

powiek w oddaniu natury kołysance następnego świtu

niechciana separacja emocji słowa rozkwicie koloru

w noc naszych wyznań przed sobą samym ku monologowi

z najwyższym doznaniem kuszącym blaskiem szczęśliwego

tłumu kiedy układa mnie w odległy sen o jakim marzy tylko

łowca i jego ofiara linie zawsze są nie przejednane lecz twe

ślady jak wskazówki tworzą dowód zapalony tylko w całości

poznajemy hipotezę zatracenia nie pamięci we wzajemnym sekrecie