Feniks

Odradza się z popiołu

Nigdy nie wiesz

Kiedy wróci

Może widzisz go

Po raz ostatni

On jak słońce

Gorący i płonie

Trochę szybszy od niego

Mógłby zastąpić je

(spokojnie)

Pędzi po niebie

Skrywa się pośród gwiazd

Szuka miejsca swego

Tak jak ludzie na ziemi