Rubinowa Pocztówka

Pozostał tylko głuchy szept
Tego co było dla nas ważne
Pistolet na stolę i tłum myśli
Gorzko słonych gór miliona
Zdrad mówiłam zasłoń mi

Oczy pozwól mi poczuć Twoje
Ramię na szyi z tatuażem z różą z
Hiszpańska woalką w kolorze ziemi
Żaden wers na ustach jej nie ma
Mego kształtu i kroków szukam
Cienia Twych rąk pod pościelą

Znajduję tylko zapach wody
Morskiej  bryzy i wspomnienia
Jak zakazany rubin ametystowy
Daje drogowskaz dobrych ścieżek

Świece topią się w tym powietrzu
Co wyznajemy teraz razem i osobno
Prawie w śnie i w drodze w dwie
Różne strony dym ognia doprowadza

Nas do prawdy o naszych cichych
Rozmowach na tematy które w
Kościele nie ma miejsca i gotowe

Zdania biblijne nie dają pomysłu
Jak żyć dalej poza nami nie ma
Tych samych dialogów i kropek
Milczenia i szarych głazów
Tylko Twój list do świata
Ma tą moc głosu ludu